Do zobrazowania ciepła, jego wahań pod postacią wzrostu a także spadania, wymyślono idee zwaną krzywą grzewczą. To po prostu ciepło przedstawione w postaci linii, jakie trzeba załadować do wnętrza tak by zatrzymać daną zadaną temperaturę. Ta będzie się zmieniać w zależności od strat osiągniętej temperatury danej kubatury, jaką trzeba ocieplić. Biorąc pod uwagę warunki jak obniżanie temperatury za przyczynkiem nieizolowanych ścian. Zadaszenie które posiada niedobre ocieplenie lub całkowity jego brak. Okna domu mają jedyną warstwę szyby, poprzez jaką zimno od otoczenia schładza lokal. Takie newralgiczne punkty mające wpływ na rozkładanie się oraz zużywanie energii cieplnej uzależnione od temperatury jaka jest poza domem. Gdyż brakuje wskaźników, które powinny być optymalnie ustalane oddzielnie dla każdego budynku. Ustala się ją metodą prób oraz błędów wymieniając wskaźniki krzywej grzewczej. Opomiarowanie stosuje się w dużych budynkach na węźle cieplnym w w urządzeniach jak piec kondensacyjny na gaz w domach. Lub domostwach z ogrzewaniem wodnym podłogowym. Wskazanie krzywej grzewczej, daje dostosować wielkość dostarczanego ciepła uzależnionego od źródła jego wytworzenia a także miejsca zastosowania.